8 października 2017

"Szukać siebie poza sobą, szukać innych w nasPodobieństwa i nadzieje
Z gardeł jeden śpiew (...)

Nigdy nie jest aż tak dobrzeBy nie mogło znów być źle
Wejrzyj zatem w moje oczy
Ja zagłębię w twoje się"

Niech Jezus codziennie zagłębia się w naszych oczach, w naszych duszach, i w nas samych. Niech czuje się w naszych domach jak u siebie. I niech ma w nas kumpla, powiernika, przyjaciela, dziecko, kobietę, mężczyznę, żonę, siostrę.. wstaw odpowiednie słowo, i ukazuj mu się w takiej roli, w jakiej pragniesz aby cię widział. Mów Mu w czym jeszcze chcesz się doskonalić. Z naszych gardeł niech płynie jeden śpiew na Jego chwałę jak to miało miejsce czy przed JP II czy wczoraj na Różańcach bez granic. Ofiarowujmy Mu swoje podobieństwa i różnice, rozczarowania i nadzieje, podarujmy całe życie, które i tak nie należy przecież do nas, bo nie od nas pochodzi. 

Nigdy nie jest aż tak dobrze, aby nie mogło zaraz być źle. Życie to istna sinusoida. O ile nie jesteś emocjonalnym wrakiem, będziesz przeżywał swoje emocje na różnych skrajnych poziomach. Ale przynajmniej poczujesz, że żyjesz. Że odbierasz bodźce, nie ważne czy w oczach innych słuszne czy nie. Ważne, że prawdziwe, a czy są dobre sam potrafisz ocenić. To, że nieszczęścia chodzą parami, zazwyczaj się sprawdza i faktycznie wszystko lubi walić się naraz, ale z drugiej strony- po burzy zawsze wychodzi słońce, a nawet tęcza! Wszystkie te porażki, które nas dotykają mają sens, i przygotowują nas na jakieś większe dobro. Warto jest więc przyjąć je w pokorze i w oczekiwaniu na to lepsze jutro, które nadejdzie na pewno. Skoro życie jest sinusoidą to na pewno nie równią pochyłą ;)

Piękno jest wszędzie, ale należy je dostrzegać.

W zwykłych codziennych czynnościach.

W niezwykłych okolicznościach przyrody.

W drugim człowieku.

Obejrzyj się dookoła. 

Wszędzie. :)

Chwała Panu! 

I dobranoc 

I cytowana już piosenka. Świecka, grubo świecka, ale wszędzie można znaleźć drugie dno. Przy okazji bit sprzyja ;)

[LINK] Ludzie 1.2