6 marca 2018

Dzień dobry Anonimki!

W końcu w powietrzu czuć wiosnę, ptaki swoim śpiewem umilają poranki, a grube swetry lądują w szafie na górnych półkach. A tak, aby zakląć zimę i aby już nie miała ochoty wracać. Chciało by się rzec: wreszcie!I to prawda, bo wiosna to zawsze najlepszy moment na zmiany. I o tym dzisiejszy post.

Z  M  I  A  N  Y 

Zmiany nie są niczym złym, ale zdecydowanie wolimy dokonywać ich wiosną niż zimą. Zima nie jest wymagająca. Jedyne co trzeba zimą robić to ciepło się ubierać i "oby jakoś do wiosny". Zima to czas kiedy bezkarnie już popołudniu siedzisz pod kocem z kubkiem gorącej herbaty i oddajesz się dobrej lekturze. Zima to czas kiedy regenerujesz siły i zbierasz energię na wiosnę. Bo wiosna? Wiosna jest wyczekana i delikatna, taka jak śpiewał Grechuta: "wiosna, wiosna, wiosna, ach!,to ty". I my dziś możemy przywitać wiosnę z tym radosnym westchnieniem, jakbyśmy witali dobrego przyjaciela; ach to ty stary, witaj, siadaj! Zabaw z nami na dłużej.

Wiosna prowokuje do zmian. U kobiet najczęściej zaczyna się wtedy kiedy wszystkie ciuchy lądują na dywanie. Wiosenne wietrzenie szafy, generalne porządki, bo wiadomo, u nas wszystko zaczyna się od ciuchów ;) Ale kiedy już tradycji staje się za dość i szafa wydaje się względnie poukładana, mamy ochotę na więcej zmian. I nie zawsze próżno myślimy o fryzjerach, kosmetyczkach i masażystkach. To prawda, czasem warto jest zmienić coś w sobie aby polubić własne odbicie w lustrze. I nie jest to niczym złym. To zawsze procentuje. Jeśli robimy coś dla siebie, a nie dla kogoś, to będzie miało swoje owoce. 

Wiosną jesteśmy bardziej aktywne. Proporcjonalnie do wydłużających się godzin dnia, wydłużamy listę naszych obowiązków. Rzeczy, które chcemy lub musimy zrobić. Na formę na lato już pewnie trochę za późno, ale czemu by nie spróbować? Skoro wiosna to czas zmian to jestem w odpowiednim miejscu i czasie aby zacząć działać.

        To wszystko wyżej jest dla kobiety ważne. I jest normalne. Ale problem zaczyna się kiedy przed nami staje duży znak zapytania. Kiedy musimy podjąć ważną życiową decyzję i nie mamy zielonego pojęcia jakie konsekwencje ona za sobą poniesie. Kiedy rozum podpowiada jedno, a serce pcha się w drugie. Kiedy w tym całym podekscytowaniu zaczynasz czuć bezradność. Bo przecież nie masz prawa wiedzieć co będzie dla ciebie lepsze. Możesz przypuszczać. Możesz zgadywać. Możesz po prostu zaryzykować.  Ale wiesz co jest ważne? Zawsze to jest najważniejsze. Czy jesteś szczęśliwy? Czy jesteś szczęśliwy właśnie tu gdzie jesteś? Czy to właśnie ta zmiana powoduje uśmiech na ustach i szczęście w sercu?

Jak niewiele osób w życiu, nawet tych najbliższych pyta nas o to czy jesteśmy szczęśliwi. Kiedy zmieniamy pracę, pytają nas o zarobki. Kiedy zmieniamy stan cywilny, ważne jest to jaki on/ona jest w łóżku. Kiedy podejmujemy jakiekolwiek działanie w naszym życiu, ważne jest to jakie odniesiemy z tego korzyści,  a właściwie ile na tym można zarobić, bo jak nic to po co właściwie wstajesz z kanapy ziom? Nie masz takich 'przyjaciół' w swoim otoczeniu? Czy nie musisz sam przed sobą odpowiadać na pytanie: czy jestem szczęśliwy? Czy nie masz wrażenia, że świat ma to gdzieś? Że to nie jest coś, co jest ważne w chwili obecnej. Jakby znak równości stał pomiędzy pieniędzmi a szczęściem. Dla wielu tak jest, nie zaprzeczę. Ale nie dla ciebie, prawda?

I własnie tu muszę cię zachęcić.

Jeżeli stoisz przed ważną życiową decyzją. 

Jeżeli musisz zadecydować, w którym kierunku idziesz.

I nie wiesz co masz zrobić.

Zadaj sobie jedno podstawowe pytanie:

Czy ja jestem szczęśliwy?
W tej pracy/ w tym miejscu/ z tym człowiekiem/ wykropkuj tu swoje zapytanie.
Bądź szczery wobec siebie.
I działaj zgodnie z sumieniem! :) 

Aha, i pamiętaj! Pan Bóg Ci pomoże! Powiedz Mu o swoich obawach i lękach, stań w prawdzie przed sobą,  i działaj. Tam gdzie jest szczęście i ciepło na sercu, tam jest Pan Bóg. Tam gdzie jest dobro i pokój, tam jest On. Porozmawiaj z Nim, bo ty nigdy nie jesteś sam, i dokonuj wielkich zmian! 

Dobrego dnia! :)